Akcja filmu rozgrywa się w Korei Południowej, w Polsce na Mazowszu oraz Medziugorie w Bośni i Hercegowinie. Okazało się, że te odmienne w każdym calu kultury - Polaków i Koreańczyków - łączy bardzo wiele! Najważniejszym tematem poruszanym w filmie są wartości uniwersalne zawarte w jego treści.  Pokój, to jedno z najważniejszych przesłań, które skierowane jest do każdego człowieka na świecie bez względu na kolor skóry i wyznanie. Zasady etyczne takie jak: sprawiedliwość, lojalność, uczciwość, miłosierdzie i szacunek są również wartościami uniwersalnymi. A więc wszystko to, co dla nas najcenniejsze, zawarte jest właśnie w tej historii. Przesłanie: „Pokój musi zapanować pomiędzy człowiekiem i Bogiem, by nastał między ludźmi", dotyczy nas wszystkich bez względu na naszą wiarę i światopogląd. Tak więc, nasz film spełni rolę społeczną i edukacyjną i z pewnością skłoni widza do refleksji.

Wojna koreańska, Sierpień 1980 i wojna na Ukrainie. Te miejsca i wydarzenia łączy wspólny mianownik – walka o wolność, a przy tym śmierć, ból, cierpienie. Każde z tych wydarzeń ma swoich bohaterów i ofiary. Ale czy jest ktoś, kto sprawił, że ludzie upomnieli się o najważniejsze ludzkie wartości dla walcząc o nie? Jak to się stało, że kładąc na szalę swoje własne życie mieli odwagę, wiarę i nadzieję, że zwyciężą? Jak często jesteśmy świadkami cudu? Niekwestionowanego, namacalnego cudu miłości, wolności, ozdrowienia czy nawrócenia? Co dzieje się z człowiekiem, który takiego cudu doświadczył? Jak ktoś, obdarowany miłością przez Pana Boga albo uratowany przed śmiercią, chorobą czy potępieniem, ma Jemu okazać swoją wdzięczność i swoje oddanie? O tym właśnie realizujemy nasz film. O wierze, nadziei i miłości, ale także akcie łaski. Chcemy opowiedzieć te historię najpełniej. Uczestniczyć z kamerą we wszystkich, istotnych z punktu widzenia narracji dokumentalnej, zdarzeniach i miejscach.

W filmie opowiemy historie pozornie niezwiązanych ze sobą ludzi. Pozornie, bo z upływem każdej minuty naszego filmu odkryjemy, że łączy ich ze sobą bardzo wiele. Zobaczymy, że ich drogi splatały się pomimo tego, że urodzili się i mieszkali tysiące kilometrów od siebie i dzielą ich różnice kulturowe. Koreański Ksiądz Lee – pasterz z Nam Yang, niepełnosprawne małżeństwo z Radomia oraz szczęśliwa polsko-koreańska rodzina - on z Mazowsza, ona z Seulu. To właśnie oni podzielą się z nami cudem, który ich spotkał. Zdawać by się mogło, że cuda lub wyjątkowe zdarzenia przytrafiają się wyłącznie w hagiografii, tymczasem film jest świadectwem, że mają one miejsce naprawdę! Oglądając przedstawione przez nas historie odkrywamy, że każdy z bohaterów uczestniczy w logicznym splocie wydarzeń, które zbliżają ich do siebie, aż w końcu połączyło ich wspólne poczucie misji.

Filmy o podobnej tematyce i wrażliwości cieszą się coraz większym powodzeniem. Nie tylko wśród ludzi wierzących. W świecie, w którym wszystkich dotyka kryzys wartości, wiara okazuje się często wartością jedyną, nadrzędną i ostateczną. Tym bardziej, kiedy zgodnie z najlepszą sztuką filmową bohater zmienia się w trakcie opowieści – ewoluuje. Gdy na swojej drodze spotyka kolejnych ludzi, którzy chcą współuczestniczyć w jego dziele. Trafia na przeciwności i z imponującą siła i wiarą je pokonuje. To – po prostu – recepta na dobre kino. Oczywistą siła tej historii jest również jej prawda. To nie są zmyślone perypetie papierowych postaci. Opowiadamy o ludziach z krwi i kości, żyjących daleko, a zarazem obok nas. Ludzi znających naszą drogę do niepodległości i chcących nas naśladować. Nie sposób pozostać na tę opowieść obojętnym. Widzowie, nawet jeśli początkowo sceptyczni, w trakcie oglądania filmu będą musieli zdobyć się na refleksję – czy wierzą naszym bohaterom równie silnie jak oni wierzą w obraną przez siebie drogę? Być może sceptyczni wyjdą z kina, ale czy nie jest rolą współczesnego filmu dokumentalnego stawianie trudnych pytań zamiast udzielania łatwych odpowiedzi?